Ciepłownictwo

Ogrzewanie większej liczby budynków z jednego źródła ciepła nazywa się zdalaczynnym. Źródłem ciepła dla ogrzewań zdala- czynnych może być kotłownia centralna obsługująca osiedle czy rejon miasta lub elektrociepłownia. Gałąź techniki ogrzewczej zajmująca się centralnym wytwarzaniem i przesyłaniem ciepła do odbiorców nazywamy ciepłownictwem.

Zadaniem elektrowni jest przetworzenie energii cieplnej (w naszych warunkach zawartej w węglu) na energię elektryczną. W kotłach elektrowni spala się więc węgiel i wytwarza parę wysokoprężną, która porusza turbiny parowe napędzające prądnice wytwarzające prąd. Aby wykorzystać powtórnie skroplmy tej pary (dające wodę miękką o wysokiej temperaturze), należy ochłodzić parę odlotową z turbin. Wykonuje się to często wodą rzeczną, która staje się w ten sposób cieplejsza. Jest to nieekonomiczne, bezproduktywne marnowanie ciepła i to ze szkodą dla przyrody. W wielu miejscowościach ciepła tego nie można jednak wykorzystać. W dużych miastach istnieje natomiast możliwość wykorzystania tego ciepła na potrzeby mieszkańców. W ten sposób powstały elektrociepłownie, prowadzące gospodarkę skojarzoną – produkujące energię elektryczną i oddające ciepło zainteresowanym odbiorcom poprzez miejską sieć cieplną.

Czynikiem przenoszącym ciepło ze źródła do odbiorcy może być woda gorąca o temperaturze ponad 115°C lub para wysokiego ciśnienia (ponad 70 kPa), W sieciach miejskich czynnikiem przenoszącym ciepło jest przeważnie wmda gorąca o temperaturze do 150°C, powodująca mniejszą korozję przewodów niż para. Czynnik ten umożliwia łatwą regulację ilości dostarczanego ciepła (przez zmianę temperatury wody) oraz bardzo ekonomiczne przy- łączenie budynków do sieci cieplnej poprzez injektor (czytaj in- żektor) wodny zwany hydroelewatorem. ,

Ciepło dostarczane przewodami sieci cieplnej do odbiorców wykorzystuje się głównie do ogrzewania pomieszczeń. Ciepło to wykorzystuje się również do przygotowania ciepłej wody użytkowej. wentylacji z ogrzewaniem, klimatyzacji i różnych celów technologicznych. Wielkość zapotrzebowania ciepła można otrzymać sumując zapotrzebowanie poszczególnych użytkowników’. Dla nowo wznoszonych osiedli wielkość tę można określić przez porównanie z zapotrzebowaniem już istniejących budynków i osiedli. Ilość wysyłanego ciepła reguluje się przez zmianę temperatury wody zasilającej.

Regulację przepływów na poszczególnych odcinkach sieci miejskiej wykonuje się podczas włączania nowych gałęzi i nowych odbiorników/, lecz nie częściej niż raz do roku. Regulację tę wykonuje się przez zmianę kryz (przesłon) dławiących w zaworach odcinających poszczególnych odbiorców.