Należyte działanie zabezpieczeń i ochrony
Niedopuszczalne jest wbudowywanie uzbrojenia służącego do zamykania przepływu (zawieradeł) ani urządzeń zmniejszających przekroje przepływu w rurach bezpieczeństwa, przelewowych i odpowietrzająco-napowietrzających.
Rury bezpieczeństwa prowadzi się na całej długości z takim wzniesieniem od kotła do naczynia wzbiorczego, aby był zapew- niony swobodny obieg wody i uniemożliwione było zbieranie się w nich powietrza. Podane wzniesienie powinno wynosić co najmniej 1%. Zmiana kierunku prowadzenia przewodów może być wykonana jedynie za pomocą łuków. Promienie łuków odniesione do osi przewodu powinny być równe co najmniej 3cH-4d (d oznacza średnicę zewnętrzną przewodu).
W celu zapewnienia należytego działania zabezpieczeń i ochrony przed nadmiernymi stratmi ciepła naczynie wzbiorcze, rury bezpieczeństwa i rury cyrkulacyjne otula się matami z wełny szklanej. Naczynie wzbiorcze, rury bezpieczeństwa, rury cyrkulacyjne, rury przelewowe, rury sygnalizacyjne, przewody i zbiorniki odpowietrzające zabezpiecza się przed zamarznięciem w nich wody. Naczynie wzbiorcze otwarte typ A zgodnie z normą BN-71/ /8864-27 pokazano na rys. 23-17.
– 1 – rura odpowietrzająco-napowietrza jąca,
– 2 – króciec do rury przelewowej, 3 – króciec do rury sygnalizacyjnej, 4 – króciec do opadowej rury bezpieczeństwa, 5 – króciec do rury cyrkulacyjnej, 6 – króciec do rury bezpieczeństwa wznośnej, 7 – uchwyt na pokrywie
Ogrzewania wodne średniotemperaturowe powyżej 95°C do 115°C, dla których stosuje się zamknięcia słupem cieczy, spotyka się bardzo rzadko, ponieważ obecnie ogranicza się stosowanie podwyższonych temperatur czynnika grzejnego powyżej 95°C. Osprzęt tych ogrzewań jest podobny do osprzętu ogrzewań otwartych, natomiast urządzenia zabezpieczające, mają naczynia wzbior- cze systemu zamkniętego oraz przyrządy bezpieczeństwa wg PN- -75/B-02412 jak w ogrzewaniach papowych niskoprężnych.
Zabezpieczenie instalacji wodnej systemu zamkniętego z własnym źródłem ciepła
Zabezpieczenie instalacji wodnej systemu zamkniętego z własnym źródłem ciepła powinno składać się z następujących urządzeń:
– a) urządzenie zabezpieczające każdy kocioł (zawory bezpieczeństwa zgodnie z przepisami Urzędu Dozoru Technicznego),
– b) urządzeń stabilizujących (pompy, hydrostaty, poduszki parowe i inne),
– c) urządzeń alarmowych (manometrów, termostatów z zespołami kontaktowymi).
Wymienione wyżej elementy stanowią skomplikowaną grupę urządzeń i dla ich bardziej szczegółowego rozeznania należy sięgnąć do powołanej normy polskiej, przepisów Urzędu Dozoru Technicznego i innych źródeł fachowych.
Podany schemat zabezpieczenia ogrzewań otwartych służy tylko do zilustrowania postanowień wymienionej normy, lecz nie ogranicza możliwości doboru innych rozwiązań co do rodzaju odbiorników ciepła, stosowanych rozdziałów górnych i dolnych, ogrzewania dwururowego i jednorurowego, miejsca wbudowania pomp itp.
Do zaopatrzenia w ciepło dużych instalacji ogrzewania centralnego (ogrzewanie całych osiedli mieszkaniowych, zakładów przemysłowych itp.) stosuje się centrale cieplne (kotłownie, ciepłownie) przystosowane do przygotowania wody o wysokiej temperaturze z reguły do 150°C. Instalacje takie buduje się jako systemy ogrzewczo-ciepłownicze zamknięte.
Zagadnienia zabezpieczenia urządzeń ogrzewań wodnych systemu zamkniętego z własnym źródłem ciepła przedstawiono w PN-70/B-02415.