Narzędzia do łączenia na gwint rur i uzbrojenia

Oprócz już omówionych narzędzi monterzy używają w praktyce także narzędzi specjalnych. Wśród nich najważniejszą grupę stanowią narzędzia do łączenia na gwint rur i uzbrojenia. Do najczęściej stosowanych narzędzi tej grupy należą niżej omówione.

Klucze hakowe (rys. 5-19 a) stosuje się do montażu ze względu na dużą wytrzymałość, a także dlatego, że dzięki znacznej powierzchni szczęki stosunkowo małe jest niebezpieczeństwo zgniecenia rury. Odchylony hak klucza zakłada się na rurę, po czym przez pokręcenie nagwintowanej rękojeści szczęki zaciskają się na rurze. Znaczne wymiary klucza uniemożliwiają stosowanie go w ciasnych miejscach.

Klucze szwedzkie (rys. 5-19 b), stosowane przy skręcaniu rur, są lekkie i wygodne w użyciu. Przesuwany uchwyt szczęk mocno i pewnie obejmuje rurę, a wysmukły kształt umożliwia stosowanie w miejscach trudno dostępnych. Wymiary klucza dobiera się odpowiednio do średnic skręcanych rur.

Klucze łańcuchowe (rys. 5-19 c) stosuje się do skręcania rur dużych średnic w trudnych warunkach (mało miejsca). Kluczy tych używamy w ten sposób, że po opasaniu rury łańcuchem zaczepiamy go o zęby znajdujące się na główce klucza. Wadą tych kluczy jest dość częste pękanie łańcucha.

Klucze uniwersalne zwane też francuskimi (rys. 5-19 d) stosuje się do skręcania lub wykręcania śrub i nakręcania nakrętek, których przynajmniej dwie powierzchnie są płaskie i równoległe do siebie. Rozstawienie szczęk na odpowiedni wymiar uzyskujemy przez pokręcanie rękojeści dookoła osi.

Szczypce nastawne zwane żabkami (rys. 5-19 e) są najczęściej stosowanym narzędziem w robotach instalacyjnych. Służą przede wszystkim do skręcania rur i łączników małych średnic.