Podział urzqdzeń wody ciepłej

Przygotowanie wody ciepłej może odbywać się w urządzeniach miejscowych, zaopatrujących poszczególne mieszkania lub w urządzeniach centralnych, zaopatrujących w ciepłą wodę budynki lub zespoły budynków.

Urządzenia miejscowe umożliwiają otrzymanie ciepłej wody za pomocą: wężownic umieszczonych w trzonach kuchennych, pieców kąpielowych węglowych kolumnowych, piecyków gazowych lub elektrycznych.

Urządzenia centralne dostarczają wodę ciepłą z kotłów lub podgrzewaczy różnych typów (pojemnościowych lub przepływowych) do przewodów zasilających wiele punktów czerpalnych w obrębie jednego lub kilku budynków. Urządzenia centralne stosuje się w hotelach, internatach, szpitalach oraz w budynkach mieszkalnych, zwłaszcza mogących korzystać z miejskiej lub rejonowej sieci cieplnej.

Zarówno miejscowe jak i centralne urządzenia wody ciepłej mogą być – zależnie od sposobu wykonania – urządzeniami systemu otwartego lub urządzeniami systemu zamkniętego.

Urządzenia systemu otwartego (bezciśnieniowe) są stale połączone z atmosferą poprzez rurę bezpieczeństwa. Urządzenia systemu zamkniętego (ciśnieniowe) nie mają bezpośredniego kontaktu z atmosferą może więc powstać w nich groźne dla instalacji ciśnienie. Dlatego wyposaża się je w zawór bezpieczeństwa chroniący je przed nadmiernym wzrostem ciśnienia podlegają one kontroli Urzędu Dozoru Technicznego. Z uwagi na kłopotliwość dozoru i niebezpieczeństwo, jakie może spowodować niefachowa obsługa, nowe urządzenia miejscowe buduje się obecnie wyłącznie w systemie otwartym bezciśnieniowym.