Przewody i uzbrojenie

Instalację gazu wykonuje się z rur stalowych ze szwem, gwintowanych, czarnych, produkowanych zgodnie z PN-74/H-74200. Na życzenie zamawiającego rury te dostarcza się również bez gwintów i złączek.

Połączeń gwintowanych, wobec powszechnego stosowania technologii spawanej, używa się obecnie tylko przy montażu uzbrojenia i podłączeń do przyborów. Jednak i w tych wypadkach zamawia się prawie zawsze rury gwintowane ze żaczkami, gdyż obcięte ich końce, jak też złączki stalowe, a więc spawalne, ułatwiają prace przy montażu uzbrojenia i podłączaniu odbiorników gazu.

Rury o średnicach ponad 80 mm można łączyć tylko przez spawanie połączeń gwintowych stosować do nich nie wolno. Rury bez szwu stosuje się wyjątkowo w razie konieczności przejścia przewodami gazowymi przez pomieszczenia mieszkalne (czego należy unikać) oraz w razie konieczności gięcia rur, gdyż rur ze szwem w instalacjach gazowych giąć nie wolno.

Odbiorniki gazu łączy się z instalacją przewodami rurowymi na stale (sztywno). Jedynie małe odbiorniki, wytwarzające mniej ciepła niż 251 kJ/min (np. palniki laboratoryjne, małe kuchenki), wolno podłączać za pomocą węży gumowych zwykłych lub opancerzonych o średnicy wewnętrznej nie mniejszej niż 8 mm i grubości ścianek nie mniejszej niż 2 mm, pod warunkiem, że długość takiego połączenia nie będzie większa niż 1 m. Podłączeń za pomocą węża, jako mniej trwałych i pewnych, należy unikać.

W miejscu przyłączenia odbiornika gazu lub gazomierza do przewodu gazowego musi być zamontowany kurek odcinający oraz od strony przyboru długi gwint lub dwuzłączka, aby po zamknięciu dopływu gazu możliwe było odłączenie przyboru. W innych miejscach instalacji dwuzłączek stosować nie wolno. Obecnie dąży się do stosowania dwuzłączek tylko przygazomierzach.

W budynkach mających do 5 kondygnacji na dole pionów nie umieszcza się kurków z uwagi na możliwość manipulowania nimi przez osoby niepowołane. W budynkach mających ponad 5 kondygnacji stosuje się na dole pionów kurki odcinające umieszczone we wnękach zamykanych Kurki umieszcza się w miejscach widocznych i łatwo dostępnych starając się montować je na odcin kach poziomych, tak, aby oś sworznia była w położeniu pionowym, a nakrętka od spodu. Dopuszcza się zainstalowanie kurka na pionowej części podejścia do aparatów w taki sposób, aby oś sworznia znajdowała się w pozycji równoległej do ściany.

Leave a Reply