Przylqcza wodociqgowe – dalszy opis

Połączenie z trójnika w budownictwie mieszkaniowym wykonuje się stosunkowo rzadko (nieduży przepływ wody). Przebieg jego wykonania jest następujący. W odwodnionym przewodzie ulicznym wycina się odcinek rury o długości równej długości trójnika zwiększonej o głębokość kielicha. Po usunięciu wyciętej rury nakłada się nasuwkę dwukielichową na koniec przewodu od strony bosego końca trójnika i przystępuje do montażu sa mego trójnika. W tym celu między bosy koniec trójnika i przeciętą rurę przewodu wbija się klin, który dociskając kielich trójnika do przewodu umożliwia wykonanie jego uszczelnienia. Następnie usuwa się klin, a uprzednio założoną nasuwkę przesuwa w takie miejsce, aby objęła równocześnie bosy koniec trójnika i przewodu ulicznego. W celu umożliwienia wykonania ziączy nasuwkę unieruchamia się raz z jednej, drugi raz z drugiej strony (rys. 11-5). Po ki w czasie drugostronnego uszczei- ” tw ' ji niania kielicha 129] v ' wykonaniu wyżej omówionych trzech połączeń przystępuje się do montażu zasuwy kielichowej połączonej z kielichem trójnika przy użyciu wstawki obustronnie bosej (rys. 10-21). Zmontowanie zasuwy i jej zamknięcie umożliwia nawodnienie przewodu ulicznego i wykonywanie dalszego odcinka przyłącza wodociągowego.

Omawiane przyłącza wodociągowe mogą być zmontowane w wykopach wąskoprzestrzennych wykonanych na całej długości przyłącza bądź wykonanych tylko w dwóch miejscach – w miejscu podłączenia się do przewodu ulicznego oraz w miejscu montażu zasuwy domowej. Pozostałe odcinki wykopu dla przyłącza wodociągowego wykonuje się sposobem tunelowym używając łyżek drenarskich lub wtłaczając rury przy użyciu prasy hydraulicznej. Przyłącza wodociągowe wykonuje się ze spadkiem 3% w kierunku przeciwnym do przepływu wody, co gwarantuje odpowietrzenie przewodów sieci wodociągowej. Zależnie od średnicy przyłączy wodociągowych do ich wykonania używamy przy średnicy do 50 mm – rur stalowych ocynkowanych lub z PVC (omówionych w p. 4.3.L), a przy średnicy 50 mm i większej – rur żeliwnych (omówionych w p. 10.5).

W razie wykonywania przyłącza wodociągowego z rur stalowych zabezpiecza się je przed korozyjnym działaniem gruntu i wód gruntowych. W tym celu owija się je specjalną taśmą izo- lacyjną typu Denso lub taśmą jutową na podkładzie asfaltowym, którą także asfaltuje się na zewnątrz.

Otwór w ścianie, przez który przechodzi przewód przyłącza do budynku, musi mieć średnicę o 15 cm większą. Przestrzeń wolną między przewodem a ścianą po jego zmontowaniu wypełnia się sznurem czarnym i tłustą gliną. Dla zabezpieczenia gliny przed wypłukiwaniem wodą gruntową tak wypełniony otwór od strony zewnętrznej zaciera się zaprawą cementową.

Przyłącze wodociągowe doprowadza się do wodomierza, który zależnie od odległości budynku mieszkalnego od linii regulacyjnej może być montowany wewnątrz budynku w pomieszczeniu piwnicznym (gdy odległość ta nie przekracza 15,0 m) lub w specjalnej studzience wodomierzowej wykonywanej w odległości 2,0 m od linii regulacyjnej (kiedy odległość 15 m jest przekroczona).

Leave a Reply