Rodzaje wentylatorów

Wentylatory promieniowe zmieniają kierunek przepływu powietrza o 90° cechują je duże sprężę i stosunkowo małe przepływy. Z uwagi na duży spręż i mniejszą hałaśliwość są częściej używane niż wentylatory osiowe.

Wentylatory osiowe, zależnie od typu, montujemy w położeniu dokładnie poziomym lub dokładnie pionowym, a wentylatory promieniowe – w położeniu ściśle poziomym (z wyjątkiem typów specjalnych o osi pionowej).

Wentylator promieniowy wraz z silnikiem powinien stać na własnym fundamencie lub na ramie drewnianej czy z kształtowników przy zamocowaniu na stropie. Zarówno fundament, jak i rama musi zapewniać amortyzację drgań i tłumienie hałasu. Amortyzatorem drgań może być warstwa gumy, podkładki gumowe lub typowe amortyzatory sprężynowe stosowane zazwyczaj przy zamocowaniu na ramie stalowej. Wentylatora nie należy uruchamiać wcześniej niż po 7 dniach od chwili zabetonowania śrub kotwiowych. Wentylator należy tak ustawić, aby dostęp do niego w celu obsługi, konserwacji, demontażu nie przedstawiał trudności. Ze względu na bezpieczeństwo pracy przekładnia pasowa musi być obudowana siatką.

W celu zmniejszenia przenoszenia się hałasu na przewody wentylator łączy się z nimi za pomocą rękawów (długości 100-f-150 mm) z brezentu lub tkaniny obustronnie gumowanej. Przykład ustawienia wentylatora na fundamencie własnym w piwnicy budynku przedstawia rys. 26-16.

Nagrzewnice, stosowane przy wentylacji z ogrzewaniem, wykonuje się z rur stalowych gładkich lub ożebrowanych, o średnicach 10-P20 mm. Rury ustawia się równolegle do siebie w rzędy. Praktyka wykazała niecelowość stosowania większej liczby rzędów niż trzy. Powietrze przepływa prostopadle do rur nagrzew-

I – rękaw brezentowy 2 – przewód wentylacyjny,. 3 – płyta żelbetowa, 4 – podkładki sprężyste, 5 – fundament, 6 – szczeliny dylatacyjne wypełnione asfaltem nicy. odbierając od niej ciepło. Czynnikiem grzejnym może być woda lub para. Nagrzewnice wodne mają najczęściej poziomy układ rur, nagrzewnice parowe mają zawsze układ pionowy. Nagrzewnice są zazwyczaj ujęte w ramę z kształtowników i mają własną podstawę. Nagrzewnice takie nazywamy ramowymi. Rama poza zadaniem konstrukcyjnym ułatwia kołnierzowe połączenie nagrzewnicy z przewodami wentylacyjnymi. Nagrzewnicę ramową parową przedstawia rys. 26-17,