Wentylacja naturalna – rozwinięcie

Różnica ta spowoduje ruch powietrza w kanale wentylacyjnym skierowany do góry, ku wylotowi komina. Na miejsce usuniętego powietrza wewnętrznego będzie napływać do pomieszczenia powietrze zewnętrzne infiltrujące (przenikające), głównie przez nieszczelności okien i drzwi. Należy zauważyć, że w lecie wentylacja ta praktycznie nie będzie działać, ale wtedy istnieje możliwość wietrzenia pomieszczeń przez otwieranie okien i dlatego nie niepo- koimy się niedostatecznym działaniem wentylacji grawitacyjnej w tej porze roku.

Wentylacja grawitacyjna jest czuła na ciśnienie wiatru. Uderzenie wiatru w wylot kanału może zmienić kierunek ruchu powietrza i doprowadzić do wpędzenia gazów kominowych do pomieszczenia. Ochroną przed tym są nasady kominowe zwane wywietrznikami (używa się również nazwy wywietrzak lub deflektor), które nie tylko chronią wyloty od bezpośredniego uderzenia wiatru, lecz nawet wykorzystują działanie wiatru dla uzyskania ssania i wzmocnienia ciągu. W czasie ciszy nasady te niestety działają ujemnie, stawiając dodatkowy opór wypływowi powietrza. Najbardziej popularny wywietrznik typu Cagi przedstawia rys. 26-2,

W budynkach niskich każdy przewód wentylacyjny {zazwyczaj o wymiarach 14X14 cm) musi być niezależny. W budynkach wysokich przestrzeganie tej zasady jest niemożliwe, gdyż prowadziłoby do nadmiernej rozbudowy trzonów wentylacyjnych. Dopuszcza się więc tu pionowe kanały zbiorcze, do których włącza się przewody wentylacyjne poszczególnych pomieszczeń po przejściu przez nie wysokości dwóch kondygnacji. Dwie najwyższe kondygnacje powinny mieć jednak odrębne, własne przewody wentylacyjne.