Cyklon (rys. 26-13) jest urządzeniem odpylającym stosowanym w przemyśle do usuwania grubszych zanieczyszczeń z powietrza odlotowego. Powietrze przepływa z dużą prędkością (18 m/s) stycznie do obwodu płaszcza cyklonu, przez co zostaje nadany mu ruch wirowy. Grubsze i cięższe zanieczyszczenia zostają odrzucone siłą odśrodkową ku ścianie zewnętrznej, uderzając o nią tracą energię i opadają na dno, gdzie gromadzą się i skąd okresowo są usuwane. Powietrze w celu wydostania się na zewnątrz musi zmieniać raz jeszcze kierunek ruchu, aby przez wewnętrzną rurę pionową ujść poprzez wyrzutnię powietrza do atmosfery.
Sprawność cyklonu wzrasta wraz ze zmniejszeniem jego wymiarów. Nasunęło to myśl stosowania kilku mniejszych cyklonów zamiast jednego większego. Cyklony takie łączy się wspólną obudową, a całość urządzenia nazywamy multicyklonem.
Wentylatory są to urządzenia nadające ruch powietrzu przez wytworzenie ssania na króćcu ssawnym i tłoczenia na króćcu tłocznym. Wentylatory wykonuje się jako osiowe lub promieniowe.
Wentylatory osiowe nie zmieniają kierunku przepływu powietrza i zajmują mniej miejsca, gdyż są montowane w przewodach. Mają one dużą wydajność przepływu, lecz niestety cechuje je mały spręż, więc nie nadają się np. do zastosowania łącznie z filtrami o dużym oporze. Ważną ich zaletą jest możliwość zmiany kierunku tłoczenia (co prawda z pogorszeniem wydajności) oraz grawitacyjnego przepływu powietrza w razie wyłączenia silnika, co ma nieraz duże znaczenie. Wentylatory te pracują dużo głośniej niż wentylatory promieniowe. Wentylatory osiowe przedstawia rysunek 26-15.
Leave a reply