Wyniki próby na gorąco
Po uruchomieniu irfstalacji ciśnienie w naczyniu wzbiorczym należy utrzymywać na stałym poziomie, odpowiadające ciśnieniu przewidzianemu dla danej instalacji. Doprowadzenie ciśnienia do żądanej wartości uzyskuje się za pomocą sprężarki lub butli gazowej połączonej z górną częścią naczynia wzbiorczego. Wartość ciśnienia roboczego dla każdej instalacji jest różna i zależy od wysokości budynków oraz wysokości podnoszenia pomp obiegowych. Dlatego podczas uruchamiania urządzeń muszą być odpowiednio nastawione zawory bezpieczeństwa na kotłach, naczyniu ciśnieniowym, sprężarkach i hydrostatach. Należy również zwrócić uwagę na odpowiednie ustawienie styków na manometrze syngalizacyjnym oraz właściwie ustawić wyłącznik ciśnieniowy włączający silnik sprężarki.
W omawianych wyżej ogrzewczych instalacjach ciśnieniowych (zamkniętych) nisko- i średniotemperaturowych na każdym kotle należy zmontować i odpowiednio wyregulować sygnalizator temperatury (termometr kontaktowy). Zasady stosowania manometrów i termometrów kontaktowych określają postanowienia Urzędu Dozoru Technicznego, który sprawuje kontrolę nad zamkniętymi wysokotemperaturowymi urządzeniami ogrzewczymi. Zadanie termometrów i manometrów kontaktowych polega na nadawaniu sygnałów optycznych lub dźwiękowych w przypadku wzrostu ciśnienia lub temperatury do wartości określonych jako maksymalne dla danego urządzenia.
Wyniki próby na gorąco należy uznać za dodatnie, jeżeli przy utrzymaniu najwyższej temperatury i ciśnienia stwierdzano szczelność całego urządzenia, brak przecieków i rosienia, możność swobodnego rozszerzania się elementów urządzeń, a po ochłodzeniu urządzenia nie stwierdzono uszkodzeń i trwałych odkształceń.
Prowadzenie rozruchu urządzeń i instalacji cieplnych pracujących w wysokich temperaturach wody grzejnej w układzie zamkniętym wymaga jeszcze całego szeregu innych dość skomplikowanych czynności związanych z uruchomieniem aparatury regulacyjnej i kontrolno-pomiarowej, jak również obsługi urządzeń mechanicznych, podawania paliwa, odprowadzania żużla lub oczyszczania spalin, a także uzdatniania wody. W tych wypadkach uruchamianie instalacji wykonuje zwykle specjalna grupa rozruchowa na podstawie szczegółowych instrukcji opracowanych przez autora projektu inwestycji.