Konserwacja instalacji wodociągowej polega na sprawdzaniu szczelności przewodów, uzbrojenia, regulacji płuczek ustępowych, zabezpieczaniu uszkodzonych rur ocynkowanych, spuszczaniu wody z fragmentów instalacji narażonych na zamarznięcie, odmrażaniu instalacji itp. '
Nieszczelności na połączeniach przewodów w instalacjach wodociągowych trafiają się stosunkowo rzadko. Ewentualne przecieki likwiduje się dokręcając złączki, a jeżeli to nie daje żadnych efektów, wycinając określony fragment przewodu (po uprzednim jego odwodnieniu) i zastąpieniu go przez nowy. Ponieważ rur stalowych ocynkowanych nie należy spawać, nowy odcinek przewodu łączy się z istniejącą instalacją, za pośrednictwem długiego gwintu lub dwuzłączki. Często natomiast spotyka się nieszczelne zawory czerpalne i niesprawne zawory pływakowe w zbiorniczkach ustępowych. W pierwszym wypadku przecieki likwiduje się przez wymianę uszczelki na grzybku, bądź uszczelnienie dławicy, a w drugim – przez wymianę uszczelnienia w zaworze pływakowym lub odpowiednie ustawienie pływaka. Ta ostatnia czynność nazywana jest regulacją zaworu pływakowego.
Pewne fragmenty instalacji wodociągowej przystosowane są do użytkowania tylko w okresie wiosenno-letnim-jesiennym, np. hydranty ogrodowe, i są one w związku z tym narażone w zimie na działanie niskich temperatur. Do obowiązków konserwatora należy usunięcie z tych przewodów wody przed nastaniem mrozów. W razie zamarznięcia wewnętrznego przewodu wodociągowego należy wokół niego .wytworzyć temperaturę umożliwiającą stopienie się lodu wewnątrz przewodu. Jeśli odmrożenie chcemy przyspieszyć, wówczas posługujemy się gorącą wodą lub lampą benzynową. Podgrzewanie zamarzniętego odcinka przewodu zaczynamy zawsze od zaworu czerpalnego bądź spustowego, pamiętając o tym, że muszą być one otwarte.
Leave a reply