W pierwszym wypadku piłką ręczną wycinamy odcinek uszkodzonej rury (rys. 29-1 o) w granicach 5 cm nad i pod otworem (lub pęknięciem), a następnie demontujemy dolną część rury (czyli rurę bezkielichową) i bosy koniec rury w części górnej fazujemy pod kątem 15-20° za pomocą pilnika (rys. 29-1 b).
Wyciętą i zdemontowaną część instalacji o długości L zastępuje się zestawem wymiennym składającym się z odcinka rury kielichowej (odpowiedniej długości) o pojedynczej długości kielicha, dwóch kształtek o podwójnej długości kielicha i kompletu uszczelek (rys. 29-2 a), który przed rozsunięciem ma długość (L-10 cm). Zestaw ten wpasowuje się w remontowaną instalację (rys. 29-2 b), a następnie rozsuwa i mocuje, stosując dodatkowe uchwyty (rys. 29-2 c).
W drugim wypadku (rys. 29-3 a) przy pęknięciu o długości L (mniejszym od 50 cm) najpierw przygotowuje się łatę o długości .L+10 cm przycinając ją z rury PVC (rys. 29-3 b), a następnie po oczyszczeniu wewnętrznej powierzchni łaty tamponem urao- czonym w benzynie, przetarciu jej papierem ściernym i pokryciu grubą warstwą kleju PCW/AT lub PCW/ch nakłada się na rurę naprawianą. Końce łaty powinny sięgać poza pęknięcie ok. 5 cm z każdej strony. Na naklejoną łatę nakłada się ściągacze (rys. 29-3 e), których bczba wynika z długości łaty – dwa skrajne ściągacze w odległości 3 cm od krawędzi łaty, a środkowe co ok. 15 cm.
Do wykonywania omówionych robót używa się tych samych narzędzi jak do wykonywania instalacji nowych. Organizacja pracy jest taka sama, jak podczas wykonywania remontów instalacji wodociągowej.
Leave a reply