Rury polietylenowe charakteryzują się następującymi właściwościami: są odporne na działanie kwasów i zasad, nie ulegają elektrolizie i są obojętne fizjologicznie, tzn. nie mają smaku i zapachu. Ponadto są gładkie, lekkie (ok. 0,93-0,96 g/cm3) i odporne na niskie temperatury (do – 60°C). Ze względu na powyższe właściwości stosuje się je coraz powszechniej do budowy rurociągów wody pitnej. Do wad tych rur należy zaliczyć brak odporności na związki aromatyczne (fenol) i metylowe oraz łatwopalność.
Program produkcji rur polietylenowych w zakresie średnic, grubości ścianek i nominalnej wytrzymałości na ciśnienie robocze przedstawiono w tabeli 4-1.
Rury do średnicy 75 mm dostarcza się przeważnie w zwojach długości 30-h300 m, a powyżej 75 mm w długich prostych odcinkach przewożonych często na kilku nawet platformach kolejowych.
Kształtki stosowane w niektórych typach połączeń rur polietylenowych wykonuje się metodą wtryskową z polietylenu twardego. Do bardzo wygodnych w montażu należą kształtki z wtopionymi drutami oporowymi (rys. 4-1), przez które, przy wykony- waniu połączeń, przepuszcza się (w celu podgrzania) prąd elektryczny. Podgrzane do temperatury płynięcia polietylenu powierzchnie elementów stapiają się ze sobą w miejscu łączenia, tworząc szczelne i wytrzymałe złącze.
w pomieszczeniach zamkniętych o temperaturze nie wyższej niż +40°C Rury powinny być ułożone w stertach w położeniu poziomym i maksymalnej wysokości 1,5 m, a kształtki – na regałach w opakowaniu w podziale na asortymenty.
Leave a reply