Nitowanie lutowanie i klejenie – dalszy opis

Do lutowania twardego stosuje się luty mosiężne, miedziane lub specjalne z dodatkiem srebra, których temperatura topnienia waha się od 700-1-1083 °C. W podręczniku będzie omówione tylko lutowanie miękkie, z którym uczeń może się spotkać w praktyce warsztatowej.

Przy lutowaniu miękkim posługujemy się lutownicami, które służą do stapiania lutu. Lutownice różnych kształtów i wielkości mogą być nagrzewane elektrycznie lub w płomieniu. Przykłady najczęściej spotykanych lutownic przedstawia rys. 5-40.

Warunkiem uzyskania dobrego połączenia jest dokładne oczyszczenie miejsc przeznaczonych do lutowania. Dokonujemy tego najpierw mechanicznie przy użyciu pilnika lub papieru ściernego, a następnie środkami chemicznymi (kwas solny, chlorek cynku lub pasta lutownicza). Następnie powierzchnię nagrzanej lutownicy (temperatura nagrzania nie może przekraczać 600°C) trzeba oczyścić z tlenków miedzi poprzez zetknięcie jej z salmiakiem. Ciepło tak przygotowanej lutownicy wykorzystujemy do nagrzania metalu w miejscu lutowania i stopienia lutu. Samo lutowanie sprowadza się do wprowadzenia roztopionego lutu do szczeliny pomiędzy łączonymi powierzchniami, który dzięki swojej przyczepności do części łączonych, stygnąc wytwarza połączenie stałe. Temperatura lutownicy w czasie pracy nie powinna być niższa niż 250°C.

Klejenie jest to łączenie części metalowych za pomocą klejów. Do klejenia (między innymi) metali używa się najczęściej klejów fenolowych, epoksydowych, poliuretanowych i karbinolowych.

Powierzchnie klejone, przed naniesieniem kleju, trzeba oczyścić mechanicznie (szlifowanie, piaskowanie) i chemicznie (odtłuszczanie ciekłym trójchloroetylenem). Na oczyszczone powierzchnie klej nanosimy pędzlem lub pistoletem natryskowym. Przed sklejeniem warstwy naniesionego kleju podsusza się do momentu, kiedy uzyskują one największą przyczepność. Następnie dociska się sklejane powierzchnie pod odpowiednim ciśnieniem, które ma decydujący wpływ na wytrzymałość łączonych elementów. Elementy te uważa się za sklejone, gdy klej dobrze stwardnieje.