Stopy metali nieżelaznych

Stopy miedzi są najbardziej rozpowszechnionymi stopami technicznymi. Dzielą się na mosiądze i brązy. Mosiądz jest stopem miedzi i cynku, o zawartości cynku 20-b45%. Barwa złotożółta lub czerwonożółta. Gęstość mosiądzu wynosi 8,3-P8,5 g/cm3, a temperatura topnienia 890-bl000°C. Mosiądz wykazuje dobre właściwości odlewnicze, dobrą plastyczność (na zimno i na gorąco), dobrą skrawalność i lepsze właściwości wytrzymałościowe niż miedź. Charakteryzuje go również duża odporność na korozję. Dzięki tym właściwościom stosuje się go w produkcji prętów, cienkich blach i rur oraz wszelkiego rodzaju elementów stanowiących uzbrojenie instalacji dla wody, pary itp. Znakowanie mosiądzów polega na użyciu znaków pierwiastków chemicznych, np. CuZn 30 (30% cynku w stopie miedzi).

Brąz jest stopem miedzi i cyny z dodatkiem cynku, o zawartości cyny 6H-20% i barwie ciemnoszarej lub ciemnożółtej. Gęstość wynosi 8,8-b8,9 g/cm3, temperatura topnienia 930-ł- 1050°C. Brąz odznacza się dużą odpornością na działanie czynni-, ków atmosferycznych, rozcieńczonych kwasów i zasad, dużą twardością (odporny na ścieranie) i dużą wytrzymałością na rozciąganie. Charakteryzuje się też dobrymi właściwościami odlewniczymi. Brąz stosuje się do wyrobu części maszyn oraz uzbrojenia instalacji i urządzeń sanitarnych. Znakuje się go symbolami według zasady-na początku symbol pierwiastka, którego jest najwięcej, a następnie w kolejności odpowiadającej procentowej ilości pierwiastka w stopie, np. CuSn9Zn6.