Uzbrojenie sieci kanalizacyjnych cz. III

Koryto w betonowym dnie studzienki w celu zabezpieczenia betonu od korozji wykładamy nieraz łukowymi elementami kamionkowymi (zwanymi spodami kanałowymi) lub przy korytach prostych połówką rury kamionkowej.

W warunkach dużych spadków terenu przekraczających maksymalnie możliwe spadki kanałów stosujemy studzienki kaskado- we (rys. 15-7). Studzienkę kaskadową (nazywamy też studzienką spadową) dla kanałów do średnicy 0,40 m przedstawia rys. 15-8.

Kanał wlotowy ma tu dodatkowe odgałęzienie pionowe. Umożliwia ono wygodną pracę w studzience w okresie mniejszych przypływów. Studzienkę kaskadową dla kanałów większych średnic przedstawia rys. 15-9,

Płuczki kanałowe mające najczęściej kształt studzienki buduje się tam, gdzie małe spadki i niewielkie ilości ścieków nie zapew- niają samooczyszczania się kanałów. Płukanie kanału następuje przez zamknięcie wlotu do kanału, napełnienie studzienki wodą i szybkie otworzenie wlotu dające silną falę przepływu.

Zsypy śniegowe buduje się na kanałach o dużych przekrojach w miastach mających kanalizację ogólnospławną. Składają się one z szybu do wrzucania śniegu i pochylni prowadzącej do kanału Obok pochylni często znajduje się stanowisko dia obsługujących spławianie śniegu.

Wody opadowe z ulic i placów odprowadzamy do kanałów przez wpusty uliczne. W sieci ogólnospławnej stosuje się wpusty ze studzienką i syfonem dla zabezpieczenia przed wydostawaniem się nieprzyjmnych zapachów z kanału. Studzienki wpustów służą jednocześnie jako osadnik na piasek i błoto. Są one zawsze głębokie, gdyż zwierciadło ścieków w osadniku musi być położone poniżej granicy przemarzania gruntu. Wpusty bez syfonu stosuje się w sieci deszczowej (rys, 15-10).

Leave a Reply