Warunki odprowadzania ścieków do miejskich urzqdzeń kanalizacyjnych

Warunki te określono w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1975 r. w sprawie klasyfikacji wód, warunków jakim powinny odpowiadać ścieki, oraz kar pieniężnych za naruszanie tych warunków (Dz.U, nr 41 poz. 214 oraz Dz.U. nr 21 poz. 153 z 1982 r. – zmiany).

W przyjętej klasyfikacji śródlądowych wód powierzchniowych, ustala się trzy klasy czystości. Do klasy pierwszej zalicza się wody przeznaczone do:

– zaopatrywania ludności w wodę do picia,

– zakładów przemysłowych wymagających wody o jakości wody do picia i hodowli ryb łososiowatych.

– Do klasy drugiej należą wody przeznaczone do:

– hodowli ryb z wyjątkiem łososiowatych,

– hodowli zwierząt gospodarskich,

– urządzania zorganizowanych kąpielisk oraz celów rekreacyjnych i uprawiania sportów wodnych.

– Do klasy trzeciej zalicza się wody przeznaczone do:

– zaopatrzenia zakładów przemysłowych, z wyjątkiem zakładów wymagających wody o jakości wody do picia,

– nawadniania terenów rolniczych, wykorzystywanych do upraw ogrodniczych i upraw pod szkłem.

W rozporządzeniu określono wielkość dopuszczalnych zanieczyszczeń śródlądowych wód powierzchniowych w poszczególnych klasach czystości oraz wielkości dopuszczalnych zanieczyszczeń w ściekach wprowadzanych do stanowiących własność państwa urządzeń kanalizacyjnych.

W tym ostatnim wypadku podano między innymi, że ścieki odprowadzone do urządzeń kanalizacyjnych nie mogą:

– powodować przekroczenia, określonych rozporządzeniem, dopuszczalnych stężeń par i gazów wydzielających się ze ścieków (np. benzyny 0,2 mg/dm3 powietrza, dwutlenku węgla 1,97 mg/dm3 powietrza, metanu 14,4 mg/dm3 powietrza),

– zawierać odpadków stałych oraz substancji samozapalnych lub łatwo palnych i wybuchowych, których punkt zapłonu wynosi mniej niż 85 °C.

– Przykładowo w tym drugim wypadku do kanalizacji nie wolno odprowadzać ścieków:

– o temperaturze powyżej 35 °C,

– zawierających kwasy i zasady (dopuszczalne pH w granicach 6,5-ś-9,0),,

– o zawiesinie ogólnej powyżej 330 mg/dm5 ścieków,

– o zawartości chloru wolnego powyżej 5 mg Cldm3 ścieków,

– o zawartości nafty powyżej 30 mg/dm3 ścieków,

– ze szpitali dla zakaźnie chorych ludzi oraz punktów wete rynaryjnych dla zakaźnie chorych zwierząt, bez skutecznej dezynfekcji. .

Uogólniając można powiedzieć, że do kanalizacji miejskiej nie wolno odprowadzać ścieków, które mogłyby pośrednio spowodować uszkodzenie przewodów lub stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi stanowiących ekipy obsługi kanałowej. Takie ścieki przed wpuszczeniem do kanalizacji miejskiej należy najpierw unieszkodliwić (zobojętnić).