Wiercenie

Wiercenie jest to czynność, której celem jest wykonanie otworów okrągłych za pomocą wierteł i wiertarek. Wiertła są to narzędzia dwuostrzowe (w czasie pracy skrawają równocześnie dwa ostrza) używane do wykonywania okrągłych otworów przy użyciu wiertarek – przenośnych lub stałych. Rozróżniamy wiertła piórkowe (rzadko stosowane) i kręte (rys. 5-34). W części skrawającej wiertła krętego (rys. 5-35) rozróżnia się dwie krawędzie tnące 1, znajdujące się na dwóch stożkowych powierzchniach 2 i ścin 3. Krawędzie tnące tworzą najczęściej kąt 116-1-120°. O przydatności wiertła świadczy przede wszystkim prawidłowe jego zaostrzenie, niezbędne do dokładnego wykonania otworu.

Wiertarki dzielimy na przenośne i stałe. Pierwsze z nich w czasie pracy trzyma się w ręku. Mogą one mieć napęd ręczny lub elektryczny (rys. 5-36). Wiertarkę stołową (jako przykład wiertarki stałfej) pokazano na rys. 5-37. 1 – silnik elektryczny, i – pas, 3 – wrzeciono, 4 – dźwignia kółka zębatego, 5 – zębatka, t – komplet kół na wale silnika, 7 – komplet kól na wrzecionie

Bardzo ważną czynnością poprzedzającą wiercenie jest właściwe zamocowanie przedmiotu, bezpośrednio na stole wiertarki lub w przyrządzie. Otwory o średnicy poniżej 30 mm można wykonać jednym wiertłem. Przy średnicach większych należy używać dwóch wierteł – najpierw wiercimy otwór wiertłem 10-M2 mm, a dopiero przy wierceniu wtórnym wykonujemy otwór o żądanej średnicy. Można wiercić na sucho lub z zastosowaniem chłodziwa (emulsji – oleju zmieszanego z wodą), co umożliwia zwiększenie szybkości skrawania.