Źródła wody i jej ujęcia

Miejsca ujęć wody. Wody ujmowane dla wodociągów, ze względu na miejsce ich występowania, mogą być powierzchniowe i podziemne. Do pierwszych z nich zaliczamy z płynących – wody z rzek, potoków i strumieni, a ze stojących – wody z jezior naturalnych i sztucznych. Do drugich – wody podziemne (płytkie) znajdujące się nad pierwszą warstwą nieprzepuszczalną i wody podziemne (głębokie) znajdujące się poniżej pierwszej warstwy nieprzepuszczalnej.

Za najlepsze źródła dla wodociągów uważamy wody podziemne głębokie, naturalnie zabezpieczone przed zanieczyszczeniem z zewnątrz. W razie braku wód podziemnych, niedostatecznej ilości lub niezadowalającej jakości – jako źródło wody wodociągowej wykorzystuje się wody powierzchniowe.

Wody płytkie podziemne występują jako bezciśnieniowe o swobodnym zwierciadle wody (woda w ujęciu charakteryzuje się takim samym poziomem jak w warstwie wodonośnej), a wody podziemne głębokie jako bezciśnieniowe lub ciśnieniowe. W tym drugim wypadku, zależnie od ciśnienia, woda w wykonanym ujęciu podnosi się na wyższy poziom, a w szczególnym razie może nawet wypłynąć na powierzchnię ziemi.

Wody podziemne płytkie, ze względu na możliwość połączenia warstw wodonośnych poprzez szczeliny w gruncie z wodami powierzchniowymi, mogą być w znacznym stopniu zanieczyszczone bakteriami chorobotwórczymi. Pod tym względem wody podziemne głębokie są znacznie lepsze, lecz charakteryzują się niepożądanymi właściwościami chemicznymi oraz fizycznymi (trudna do usunięcia zawartość żelaza, wapnia i twardość wody). Z punktu widzenia zanieczyszczeń wody powierzchniowe, a szczególnie rzeczne, są znacznie gorsze od wód gruntowych.