Jakość i zużycie wody ciepłej

Woda ciepła dostarczana na potrzeby gospodarczo-bytowe ludzi powinna odpowiadać warunkom stawianym wodzie do picia. Natomiast woda ciepła dostarczana na potrzeby technologiczne, jak np, – pranie mechaniczne, mycie samochodów, wagonów, może nie odpowiadać tym warunkom.

Woda czerpana z rzek ma twardość 3,6-h5,4 mval/l (10M5°n) i taką wodę dostarczają nam wodociągi. W wielu wypadkach jest to twardość zbyt duża, i wtedy jest konieczne zmiękczenie wody zimnej służącej do przygotowania wody ciepłej. W warunkach przeciętnych, jeżeli korzysta się z ciepłej wody głównie do celów gospodarczo-bytowych, nie stosuje się urządzeń zmiękczających, jako zbyt kosztownych. Natomiast nadmiernemu tworzeniu się kamienia kotłowego zapobiega się nie podgrzewając wody do temperatury wyższej niż 55°C. W ten sposób opóźnia się również korozję przewodów oraz znacznie zmniejsza niebezpieczeństwo poparzenia się użytkowników (zwłaszcza dzieci) wskutek nieostrożnego czerpania wody ciepłej.

Przez zmieszanie wody ciepłej płynącej z instalacji, która po ostygnięciu w przewodach ma temperaturę ok. 50 °C, z wodą zimną płynącą z wodociągu użytkownik otrzymuje wodę ciepłą o wymaganej przez niego temperaturze.

Orientacyjne zużycie wody ciepłej o temperaturze użytkowej wynosi: na jednorazowe umycie rąk – 2-H> I, na jednorazowe umycie się do pasa – 8-P15 1, na natrysk – 40-H50 1, na kąpiel w wannie – 150H-250 1, na potrzeby gospodarstwa domowego IO-T-15 1 na osobę dziennie.

Ogólne zużycie ciepłej wody zależy od wielu czynników, między innymi od wyposażenia budynków w instalacje sanitarne, od warunków klimatycznych, od zwyczajów mieszkańców, wysokości opłat za zużycie ciepłej wody itp. Średnie dzienne zużycie ciepłej wody o temperaturze 50°C wynosi od 50 1 na osobę w mieszkaniach wyposażonych tylko w umywalkę, do 250 i na osobę w szpitalach.