Montaż urządzeń wodociągów miejscowych

Zbiorniki otwarte o przekroju okrągłym lub prostokątnym wykonane z blachy stalowej, umieszcza się ponad instalacją. Takie usytuowanie zbiornika gwarantuje, iż woda pod ciężarem własnym spłynie do wszystkich punktów czerpania wody. Ujemną stroną instalacji wodociągowej ze zbiornikiem otwartym jest możliwość zanieczyszczenia wody, wahania jej temperatury (zależnie od pory roku) oraz konieczność dostosowania konstrukcji budynku do ciężaru zbiornika. Zaletą tego rozwiązania jest mały koszt tak wykonania jak i eksploatacji.

Urządzenia hydroforowe (rys. 11-38) jest znacznie droższe w wykonaniu od poprzednio omówionego – nie ma jednak jego wad.

W instalacjach domowych typu miejscowego urządzenia hydroforowe montuje się w podziemiu. Powinny one być zabezpieczone przed wilgocią i mrozem oraz znajdować się możliwie najbliżej ujęcia wody (studni). Zarówno zbiornik hydroforowy jak też agregat pompowy (pompa z silnikiem elektrycznym) montuje się na specjalnych fundamentach. Agregat pompowy przymocowany do fundamentu śrubami ustawia się na podkładkach sprężystych, amortyzatorach gumowych lub sprężynowych. Ma to duży wpływ na cichą pracę agregatu. W celu zapobieżenia przenoszeniu się drgań z agregatu pompowego na konstrukcję budynku i do jego pomieszczeń należy wykonać połączenia pompy z przewodami zarówno od strony ssawnej jak też tłocznej jako połączenia elastyczne. Podłączony do pompy przewód ssawny musi być wykonany ze spadkiem od pompy do studni, co zapobiega tworzeniu się w przewodzie ssawnym worków powietrznych.