Tworzywa sztuczne

Związki organiczne zawierające wiązania nienasycone (wielokrotne) mogą ulec polimeryzacji. W wyniku tego procesu wiązania nienasycone ulegają rozerwaniu i następuje łączenie się ze sobą cząsteczek (monomerów) w długie łańcuchy polimeru. Na przykład etylen CH2 = CH2 ulega polimeryzacji dając polietylen – tworzywo o szerokim zastosowaniu. Przebieg polimeryzacji etylenu opisuje równanie n CH2 = CH2[-CH2-CH2-CH2-CH2-]n w którym: n – określa liczbę cząsteczek monomeru.

Innym monomerem, który znalazł szerokie zastosowanie, jest chlorek winylu CHa = CHC1. W wyniku polimeryzacji tego związku otrzymuje się polimer – polichlorek winylu, który ma bardzo dobre właściwości mechaniczne i jest odporny na działanie kwasów i zasad.

Reakcja cząsteczek między sobą, w wyniku której powstaje związek wielkocząsteczkowy (polikondensat) i wydziela się woda bądź inny produkt uboczny – nazywa się procesem polikonden- sacji. Z tej grupy tworzyw szerokie zastosowanie znalazły poliamidy i fenoloplasty.

Poprzez reakcję alkoholi wielowodorotlenowych i kwasów organicznych otrzymuje się poliestry – tworzywa, z których najbardziej znany jest polimetakrylan metylu – plexiglas.

Wyżej omówione tworzywa sztuczne dzięki swoim właściwościom między innymi: dużej odporności na działanie agresywnych czynników (mediów), łatwemu formowaniu w określonej temperaturze (stąd ich nazwa tworzywa termoplastyczne) – stosuje się do produkcji wyrobów znajdujących zastosowanie w robotach instalacyjnych.