Zalety i wady poszczególnych rodzajów ogrzewania centralnego

Przy ogrzewaniu wodą ciepłą temperaturę jej można łatwo zmieniać przez odpowiednie palenie w kotle (miarkowanie centralne). Przy średniej temperaturze w okresie zimy powierzchnie grzejne mają temperaturę około 60°C, co ze względów higienicznych uznaje się za racjonalne. Tym niskim temperaturom grzejników zawdzięcza się bardzo łagodne i równomierne ogrzewanie: dlatego też ogrzewanie wodne o niskich temperaturach (parametrach) jest uważane za najlepsze z punktu widzenia higieny.

Ogrzewanie wodne w porównaniu do ogrzewania parowego wykazuje wiele wad, między innymi – większe koszty, możliwość zamrożenia i bezwładność.

Przy ogrzewaniu par ow y m wydajność cieplna grzejników może być w niedużym stopniu zmieniana, tzn. ogrzewanie parowe niskoprężne regulowane może być tylko w niedużym zakresie.

Ogrzewanie parowe pozwala na szybkie uruchamianie i unieruchomienie instalacji. Do wad ogrzewania parowego zaliczamy: wysoką temperaturę grzejnika (niehigieniczne), szybkie korodowanie przewodów, po trzebę stałej obsługi i odpowiedniego zabezpieczenia przed wzrostem ciśnienia.

Ogrzewanie powietrzne polega na dostarczaniu ciepła do pomieszczeń za pomocą powietrza ciepłego. Rozróżnia się ogrzewanie ogniowo-powietrzne, parowo-powietrzne albo wodno-powietrz- ne. Stosowane są trzy rodzaje obiegu powietrza:

– 1) czerpanie powietrza świeżego, usuwanie powietrza na zewnątrz (ogrzewanie powietrzem świeżym),

– 2) ponowne czerpanie powietrza wywiewanego, bez odświeżania powietrza pomieszczeń (ogrzewanie powietrzem obiegowym),

– 3) połączenie ogrzewania powietrzem świeżym i obiegowym.

– Zalety ogrzewania powietrznego:

– małe koszty instalacji,

– nie ma grzejników,

– możliwość dobrego wietrzenia,

– korzystne dla zdrowia świeże powietrze,

– nie zamarza.

– Wady:

– znaczne koszty eksploatacji,

– przy ogrzewaniu świeżym powietrzem – trudne warunki pracy przy zaopatrywaniu wielu pomieszczeń o rozmaitych zapotrzebowaniach ciepła i powietrza.