Odcinki pionowe przewodów wzmacnia się uchwytami rozmieszczonymi po jednym na piętrze (przy piętrach poniżej 4 m wysokości) w odległości 1,5-M,8 m od podłogi. Ostatni uchwyt odgałęzienia do przyboru powinien znajdować się nie dalej niż 50 cm od przyboru.
W celu ułatwienia napraw instalacji u dołu każdego pionu (zarówno na zasilaniu, jak i na przewodach cyrkulacji) umieszcza się zawory odcinając« (w katalogu sprzętu noszą one nazwę zaworów przelotowych).
Przepisy wymagają, aby po zamknięciu zaworu zasadnicze ciśnienie wody działało pod grzybek. Wymaganie to, pomimo że osłabia szczelność zamknięcia, jest uzasadnione troską o ochronę połączenia grzybka z trzpieniem zaworu, a w szczególności o usunięcie zjawiska wyrywania grzybka przez ciśnienie wody (zwłaszcza przy otwieraniu i zamykaniu zaworu). Spełnienie tego wymagania zabezpiecza jednocześnie dławik jako jedno z najsłabszych miejsc zaworu i pozwala na łatwą wymianę jego uszczelnień. Zgodnie z tym wymaganiem w zaworach odcinających, mających kurek spustowy, kurek ten jest umieszczony od górnej strony grzybka.
Zawory przelotowe proste stawiają większy opór przepływowi wody niż zawory przelotowe skośne. Wśród tych ostatnich, najmniejsze opory stawiają zawory skośne pełnoprzelotowe. W instalacji ciepłej wody, a zwłaszcza w przewodach cyrkulacji, opory miejscowe mogą okazać się dość znaczne i dlatego przeważnie stosuje się tu zawory skośne (z kurkiem spustowym). Wobec oczywistego położenia grzybka i kurka spustowego w zaworach tych zrezygnowano z umieszczania strzałek na korpusach, co zmniejsza możliwość nieporozumień przy montowaniu tych zaworów na przewodach cyrkulacji (patrz rys, 12-10). Na odgałęzieniach od pionów do punktów poboru instaluje się zawory odcinające proste umożliwiające naprawy instalacji mieszkaniowej bez potrzeby wyłączania pionu.
Leave a reply