Przy pośrednim wykorzystaniu ciepła najczęściej stosuje się wymienniki przepływowe przeciwprądowe (patrz rys. 12-7), jako najbardziej wydajne.Jednym ze sposobów bezpośredniego korzystania z ciepła gorącej wody z sieci miejskiej jest przyłączenie instalacji poprzez injektor wodny zwany hydroelewatorem.
Hydroelewator (rys. 25-5) składa się z obsady dyszy 1 z wkręconą w nią dyszą 2, komory zasysania 3 z króćcem do przewodu zasysania wody powrotnej f>, komory mieszania 4 zwanej gardzielą hydroelewatora i z dyfuzora (części rozszerzającej się) 5. Działanie hydroelewator a polega na wykorzystaniu różnicy ciśnień w punktach podłączenia węzła cieplnego do sieci miejskiej. Pod wpływem tej różnicy ciśnień woda zasilająca mająca w warunkach dużych mrozów maksymalną temperaturę 150°C dopływa z sieci przez obsadę 1 do dyszy 2. Wypływając z dużą prędkością z dyszy, strumień wody zasilającej stwarza wokół niej w komorze zasysania 3 obszar obniżonego ciśnienia i w ten sposób zasysa część wody powrotnej o temperaturze 70°C. Woda zasilająca o temperaturze 150°C i woda powrotna o temp. 70°C mieszają się ze sobą w komorze mieszania 4. W dyfuzorze 5 następuje spadek prędkości wody i wzrost ciśnienia statycznego. Stosunek ilości wody zasysanej do wody zasilającej jest tak dobrany (przez odpowiedni dobór wymiarów hydroelewatora, a zwłaszcza średnicy dyszy), że woda po zmieszaniu, płynąca do instalacji, ma (przy skrajnych obliczeniowych temperaturach powietrza zewnętrznego) wymaganą temperaturę 110°C lub 95°C. Stosunek ten nazywamy stosunkiem mieszania. Ciśnienie statyczne wytworzone przez hydroelewa- tor służy do pokonania oporów hydraulicznych instalacji (podobnie jak ciśnienie pompy obiegowej w ogrzewaniu wodnym pompowym). '
Leave a reply