Korozja metali

Korozją metali nazywa się samoczynne niszczenie metali i ich stopów, zachodzące w wyniku reakcji chemicznych lub elektrochemicznych w środowisku gazowym lub ciekłym. Zależnie od mechanizmu procesu rozróżnia się korozję: chemiczną i elektrochemiczną. Pierwsza z nich ma miejsce podczas działania suchych gazów, np. chlorowców, dwutlenku siarki, utlenienia w wysokiej temperaturze lub wskutek działania cieczy nie będącej elektrolitem.

Przykładem korozji elektrochemicznej jest korozja atmosferyczna przebiegająca w warunkach wilgotności powietrza większej od 70%. Cienka warstwa wody, pokrywająca powierzchnię metalu, jest elektrolitem powstałym wskutek rozpuszczenia się w wodzie różnych związków chemicznych.

Pod względem skutków rozróżnia się korozję powierzchniową (rys. 3-5a), występującą w sposób równomierny na całej powierzchni metalu korozję punktową (rys. 3-5b) ograniczoną do niektórych punktów metalu, atakującą metal w głąb korozję międzykrystaliczną (rys. 3-5c), postępującą wzdłuż powierzchni styku kryształów i rozluźniającą ich spoistość oraz korozję cząsteczkową (rys. 3-5d), przy której zniszczeniu ulega składnik mniej odporny chemicznie a w metalu powstaje wgłębienie.

Korozja jest przyczyną olbrzymich strat, które ponosi gospodarka narodowa. W celu ograniczenia tych strat powinno się stosować specjalne środki zabezpieczające. Zabezpieczenie metali i stopów przed korozją wykonuje się dwoma sposobami. Jeden z nich polega na pokrywaniu powierzchni materiałów nieodpornych na korozję powłokami ochronnymi metalowymi i niemetalowymi, drugi – na wytwarzaniu stopów odpornych na korozję.

W pierwszym wypadku, najbardziej nas interesujące, typowe zabezpieczenia przeciwkorozyjne stanowią:

– powłoki. ochronne metalowe, nakładane przez powlekanie (np. cynowanie, cynkowanie), sposobem elektrochemicznym (np. chromowanie i niklowanie) i natryskiwanie (powłoki z miedzi, cynku, aluminium itp.)

– powłoki niemetalowe typu trwałego, jak np. emalie, którymi pokrywa się przybory sanitarne, naczynia użytku domowego

– powłoki niemetalowe z farb, lakierów, minii ołowianej itp,, powszechnie znane i stosowane

– powłoki złożone, składające się najczęściej z taśmy jutowej lub papierowej nasyconej lepikiem, asfaltem lub specjalnymi olejami, które nawija się na powierzchnie chronione.