Do montażu przewodów i uzbrojenia w urządzeniach centralnego ogrzewania można stosować następujące połączenia:
– gwintowane,
– spawane,
– kołnierzowe.
Połączenia gwintowane można stosować do przewodów z rur stalowych ze szwem gwintowanym typu średniego przy ciśnieniu roboczym czynnika grzejnego nie przekraczającym 1,25 MPa i temperaturze do 150°C. Stosuje się je również do połączeń przewodów z uzbrojeniem gwintowanym oraz przyrządami kontrolno-pomiarowymi, których końcówki są gwintowane. Połączenia te uszczelnia się konopiami oraz pastą miniową.
Połączenia przewodów z uzbrojeniem o średnicach większych od 50 mm, a w odniesieniu do instalacji wysokoprężnych – przy mniejszych średnicach, dokonuje się za pomocą kołnierzy. Należy stosować następujące rodzaje kołnierzy:
– a) dla przewodów o ciśnieniu roboczym czynnika do 1,6 MPa – kołnierze przyspawane okrągłe płaskie,
– b) dla przewodów o ciśnieniu roboczym czynnika 1,6-1-10,0 MPa – kołnierze przyspawane okrągłe z szyjką.
Rury o większych średnicach łączy się za pomocą spawania. Spawanie rur o grubościach ścianki do 5 mm może być gazowe lub elektryczne rury o grubościach ścianek większych od 5 mm – zaleca się spawać elektrycznie.
Do uszczelnień połączeń kołnierzowych przewodów wodnych i parowych o temperaturze powyżej 80°C i ciśnieniu 1,6 MPa należy stosować uszczelki azbestowo-kauczukowe.
Wymiary kołnierzy powinny być zgodne z PN-74/H-74731. Kołnierz spawa się z króćcem rury stalowej dwiema spoinami pachwinowymi. Połączeń kołnierzowych nie wolno stosować na lukach przewodów.
Leave a reply