Zasady montażu przewodów
– Do mocowania przewodów w urządzeniach ogrzewczych stosuje się dwa rodzaje podpór.
– ruchome (przesuwne) – umożliwiające przesuwanie się przewodu,
– stałe – unieruchamiające określony punkt przewodu (phnkt stały).
Jako podpory ruchome stosuje się: haki, uchwyty, zawieszenia i podparcia ruchome ślizgowe. Różne rodzaje podpór i zawieszeń. Zasadnicze wymagania i wymiary uchwytów do rur zawiera BN-76/8860-01/01.
Przy przejściach rurami przez ściany i stropy na przewody zakłada się tuleje o średnicy co najmniej o 10 mm większej od ze- wnętrznej średnicy przewodu, a wyjście gałązek ze ściany pokryte być powinno jedno- lub dwuczęściową rozetką (rys. 21-15). Przewody poziome prowadzone przy ścianach lub w kanałach powinny spoczywać na odpowiednich podporach ruchomych umieszczonych w odstępach podanych w tabeli 21-7.
Piony instalacji ogrzewania centralnego powinny mieć uchwyty umieszczone w odległościach co najmniej 2,5 m. Główny pion wznośny instalacji z rozdziałem górnym powinien być przymocowany do ściany uchwytami w odstępach co 3-p4 m, nie mniej jednak niż jeden uchwyt na kondygnację w środku wysokości pionu powinien być wykonany punkt stały.
Połączenie pionu z poziomem (pionu wznośnego – z rozdzielaczem, kotłem lub wymiennikiem) powinno mieć elastyczność umożliwiającą swbodne wydłużenie termiczne. Odległość przewodu nie otulonego lub otuliny przewodu otulonego od ściany budynku powinna wynosić dla średnicy rur: do 40 mm – 3 cm, od 40 mm wzwyż – 5 cm.
Odległość między osią pionu w bruździe a murem przy prowadzeniu przewodów nie otulonych powinny wynosić dla rur o średnicy: do 32 mm – 3,5 cm, dla 40 mm – 4,0 cm.
Przewody prowadzące czynnik grzejny do odbiorników ciepła (zasilające) należy układać zawsze z prawej strony przewodu powrotnego, patrząc w kierunku przepływu czynnika grzejnego w przewodzie zasilającym.
Odległość pomiędzy osiami pionów zasilającego i powrotnego, dla pionu o średnicy do 40 mm, powinna wynosić 80 mm. Przewody poziome ogrzewania wodnego prowadzi się ze spadkiem co najmniej 0,3% od najdalszego pionu lub odbiornika ciepła do węzła cieplnego (rozdzielni ciepła) lub kotłowni. Zaleca się stosować spadki 0,5% (5 mm na m).
Przewody poziome instalacji parowych prowadzi się ze spadkiem 0,3% przy zgodnym kierunku przepływu pary i powstałych w przewodzie parowym skroplin oraz 1% przy przeciwnym kierunku przepływu -pary i powstałych skroplin.