Regulacja temperatury w pomieszczeniach

Umieszczone przy zaworach głównych 1 i 2 krótkie przewody zamknięte kurkami manometrycznymi umożliwiają podłączenie dodatkowych manometrów, wskazujących ciśnienie w sieci miejskiej przed przyłączeniem węzła oraz gdy jest on, przez zamknięcie zaworów 1 i 2 odcięty od sieci.

Odmulacze 0Ł i 02 muszą mieć spust zanieczyszczeń do kanalizacji oraz przewody odpowietrzająco-napowietrzające skierowane do góry, a potem na dół z wylotem poniżej izolacji rurociągów dla uniknięcia niebezpieczeństwa jej zawilgocenia. Przewody te w czasie działania instalacji zamyka się zaworami.

Regulacja temperatury w pomieszczeniach może odbywać się przez przymykanie lub otwieranie zaworów grzejnikowych. Jednak nawet pełne otwarcie zaworów nie pomoże, jeżeli brak dostatecznego dopływu ciepła z sieci miejskiej – lokatorom jest wtedy zbyt zimno. Projektowanie zaś dopływu ciepła z dużym zapasem prowadzi do przegrzewania budynku i jest nieekonomiczne. Dlatego jest celowe regulowanie na bieżąco ilości dopływającego do budynku ciepła przez termostat odległościowy składający się z zaworu elektromagnetycznego (oznaczonego na rys. 25-6 literami ZT) oraz czujników temperatury (oznaczonych Cz), które umieszcza się w co najmniej trzech charakterystycznych dla budynku pomieszczeniach. Czujniki temperatury reagują na jej wahania i zmieniają natężenie prądu elektrycznego płynącego do zaworu elektromagnetycznego (zaworu termostatu ZT), który pod

– 1, 2 – zawory główne, 3, 4 – zawory przelotowe z kryzami regulacyjnymi, 5 – przewód odpowietrzający, 6 – przewód spusto wy, M _ manometr, T – termometry, O, i Oj – odmulacze, ZT – zawór termostatu odległościowego, P – pompa oblega wa, KP – kryza pomiarowa wpływem zmian tego natężenia zwiększa lub przydławia dopływ wody gorącej, a więc i ciepła do budynku.