Rodzaje izolacji

Maty powinny być zwrócone tekturą falistą lub welonem na zewnątrz. Przy wykonywaniu izolacji wielowarstwowej elementy mat warstwy wierzchniej powinny pokrywać styki elementów warstwy spodniej, a podłużne styki mat nie powinny leżeć w linii prostej, lecz być względem siebie przesunięte o 90°.

Każdą z nałożonych warstw owija się opaskami z miękkiego drutu stalowego o przekroju 1-H1,2 mm, wzdłuż osi rurociągu w odstępach co 200–300 mm. Końcówki wiązań drutu powinny być zagięte i przylegać do powierzchni mat.

Izolację narażoną na zawilgocenie pokrywa się papierem przetłuszczanym, taśmą „Denso” lub welonem szklanym posmarowanym lepikiem na gorąco, nawiniętymi spiralnie na zakładkę o szerokości 10 mm. Izolację suchopchaną wykonuje się zagęszczając materiał izolacyjny (watę szklaną, bazaltową, przędzę szklaną, wełnę mineralną) w stanie luźnym między izolowaną powierzchnią, a siatką drucianą lub blachą umocowaną na konstrukcji nośnej płaszcza ochronnego. Izolacji suchopchanej nie stosuje się na elementach narażonych na wstrząsy.

Izolację natryskową wykonuje się z warstwy wełny mineralnej, natryskując na nią pistoletem lepiszcze, którym jest szkło wodne potasowe. Nakładanie następnej warstwy może nastąpić dopiero po wyschnięciu warstwy poprzedniej. Konkstrukcję izolacji należy wzmocnić siatką Rabitza w odstępach około 60 mm. Ponadto całą powierzchnię izolacji należy otoczyć również siatką Rabitza.

Izolację uzbrojenia i połączeń kołnierzowych wykonuje się w kształcie rozbieranego kaptura. Obudowa powinna być dwu- lub wieloczęścicwa i odpowiadać kształtowi izolowanego uzbrojenia.