Wentylacja przemysłowa

W zakładach przemysłowych, niezależnie od wentylacji ogólnej obejmującej całą halę fabryczną, bardzo często stosuje się wentylację miejscową, np. jako nawiew chłodniejszego powietrza na stanowiska pracy przy piecach lub jako wyciąg powietrza z miejsc, gdzie wydzielają się jego zanieczyszczenia jak pary, gazy czy pyły. Zanieczyszczenia te są szkodliwe dla zdrowia i tak np. maksymalne dopuszczalne jeszcze stężenie w powietrzu wynosi: dla benzyny 0,30 g/m3, dla chloroformu 0,05 g/m3, dla trójtlenku siarki 0,001, dla pyłów zawierających krzemionkę 2-10 g/m3.

Nie wolno dopuścić do rozprzestrzeniania się tych zanieczyszczeń w powietrzu i należy je usunąć, co najłatwiej wykonać przez uchwycenie w miejscu powstawania. Celowi temu służą różnego rodzaju ssawki odciągające pyły spod szlifierek, opiłki spod obrabiarek, trociny spod traków itp. oraz odciągi czy okapy wysysające pary i gazy znad wanien, kąpieli, stołów roboczych itp. Przy bardziej szkodliwych procesach technologicznych stosuje się całkowitą obudowę stanowiska, np. kabiny malowań natryskowych, szafy wyciągowe (digestoria) sterowane z zewnątrz.

Należy dodać, że obecność pyłów w powietrzu powoduje nie tylko pylicę płuc, lecz także sprzyja rozwojowi i przenoszeniu się bakterii, pogarsza przebieg procesów technologicznych, zwłaszcza w przemyśle optycznym, precyzyjnym itp., oraz przy nadmiernej koncentracji pyłu grozi pożarem lub wybuchem. Urządzenia i przewody wentylacyjne muszą więc być uziemione, a przewody prowadzące gazy łatwo palne lub pyły wykonane z materiałów ogniotrwałych oraz wyposażone w urządzenia odcinające, np. zasuwy lub klapy przeciwogniowe. W pomieszczeniach magazynowych przewody te muszą być ponadto obmurowane lub odpowiednio izolowane termicznie.