Przybory sanitarne można montować na ścianach lub na posadzkach (ustawiane lub mocowane). W pierwszym wypadku zależnie od materiału, z którego wykonano przybory, mocuje się je wkrętami (przybory żeliwne, pisuary fajansowe itp.) lub osadza na wspornikach (umywalki, zlewozmywaki fajansowe itp.). W drugim – ustawia się na podsadzce (np. wanny wolno stojące) lub także mocowane na niej wkrętami (np. miski ustępowe). Wysokości montażu przyborów (jeżeli w projekcie technicznym nie podano specjalnych wymagań) określa się wg PN-81/101700.01.
Zlew mocuje się do ściany wkrętami wkręcanymi w uprzednio osadzone w ścianie kołki drewniane na zaprawie cementowej. Liczba wkrętów zależy od liczby otworów wykonanych w tylnej ścianę zlewu, których może być 2 lub 4. Zlewy montuje się na wysokości 0,5-r-0,6 m nad podłogą licząc od górnej krawędzi przedniej ścianki (rys. 14-39). Podczas trasowania miejsc osadzenia kołków, w sytuacji kiedy podłogi w pomieszczeniach są jeszcze nie wykończone, do podanej wysokości należy dodać grubość brakującej nawierzchni podłogi. Wylot zlewu wprowadzony bezpośrednio do syfonu uszczelnia się sznurem konopnym i zaprawą cementową.
Zmywaki i zlewozmywaki, ze względu na większą masę, zawiesza się na ścianach na specjalnych wspornikach osadzonych w ścianie na zaprawie cementowej. Zlewozmywaki z tylnymi ściankami przymocowuje się do ściany dwoma wkrętami wkręcanymi w uprzednio osadzone kołki. Zmywaki i zlewozmywaki montuje się na wyskości 0,8-b0,9 m nad podłogą, licząc od górnej krawędzi przedniej ścianki przyboru. Wyloty łączone mogą być ż podejściem bezpośrednio (gdy syfon wykonany jest w konstrukcji zlewozmywaka) lub poprzez syfon. Uszczelnienie połączenia wykonuje się tak samo jak przy zlewach.
Umywalki mogą być pojedyncze i zbiorowe. Umywalki pojedyncze fajansowe (najczęściej stosowane) mocuje się do ścian na wspornikach {rys. 14-46) bądź ramach wspornikowych wykonanych z rur lub prętów zakotwionych w ścianie. Do wykonania ram wspornikowych z rur używa się najczęściej odpadów rur stalowych o średnicy 20 mm. Umywalki zależnie od lokalizacji montuje
1 – przelew, 2 – spust, 3 – syion, 4 – wspornik, 5 – zawór czerpalny się nad podłogą – 0,75-k0,8 m w budynkach mieszkalnych, a 0,5d-0,6 m w przedszkolach, licząc od górnej przedniej ścianki przyboru. Umywalki te łączy się z podejściem za pomocą syfonu butelkowego. Umywalki zbiorowe przyścienne (rys. 14-47) mon- tuje się na wspornikach lub ramach wspornikowych zakotwionych w ścianie lub na ramach stojakowych. Tylne ścianki przykręca się do ścian wkrętami. Odpływy łączy się z !podejściem za pomocą syfonów żeliwnych uszczelniając je odpowiednio.
Warunki montażu przyborów sanitarnych i urządzeń kanalizacyjnych cz. II
Wanny żeliwne emaliowane mogą być wolno stojące lub do obmurowania. Ustawia się je na posadzce w pomieszczeniu łazienki. Przystępując do montażu wanny najpierw instaluje się jej wyposażenie, tj. spust, zamykany korkiem, do którego podłączamy przelew. Spust tak przygotowanej wanny wyprowadzony może być nad wpust podłogowy (rys, 14-41) lub połączony z podejściem poprzez syfon. W tym drugim wypadku mogą być stosowane syfony nastropowe rys. (14-48) i stropowe (patrz rys. 14-38), Stosując syfony stropowe należy tak je zmontować, aby korek rewizyjny syfonu znalazł się poniżej sufitu pomieszczenia niższego piętra. Umożliwia to oczyszczenie syfonu bez konieczności kucia stropu.
Montowane w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej urządzenia ustępowe przystosowane są do spłukiwania wodą. Na ich całość składa się nrska ustępowa oraz urządzenie do spłukiwania. Miski ustępowe (najczęściej fajansowe) ustawia się bezpośrednio na posadzce, do której mocuje się wkrętami do uprzednio osadzonych w niej na zaprawie cementowej klocków drewnianych lub desek. Wylot z miski łączy się bezpośrednio z podejściem, które zależnie od odległości ustawienia miski od pionu może być wykonane w różny sposób (rys. 14-49). Spłukiwanie tego typu misek uzyskujemy przez zastosowanie zbiorniczków spłukujących lub spłukiwaczy ciśnieniowych, W pierwszym rozwiązaniu zbiorniki montuje się na wspornikach lub hakach umocowanych na ’wysokości 1,6-T-1,8 mm nad sedesem (licząc od zewnętrznej strony dna zbiornika) i łączy z miską ustępową rurą spłukującą (stalową ocynkowaną lub z tworzywa sztucznego) o średnicy wewnętrznej min. 30 mm (rys, 14-50). Rura płucząca ze zbiorniczkiem połączona jest za pomocą dwuzlączki, a z miską ustępową za pomocą stożka gumowego okręconego drutem. Przy stosowaniu spłukiwaczy ciśnieniowych (rys. 14-51) montuje się je na ścianie za miską na wysokości 1,1 m nad podłogą, licząc od wierzchu główki. Stosowanie ich jest uwarunkowane ciśnieniem wody o odpowiedniej wielkości.
Miski stopowe (do kucania) montowane są 0,15 m nad podłogą i łączone z podejściem poprzez syfon. Zbiorniczki płuczące montuje-się w tym wypadku na wysokości 2,0-2,4 m nad miską stopową licząc od górnej tylnej krawędzi miski do zewnętrznej powierzchni dna zbiornika. Zbiorniczki ustępowe należy umieszczać na osi miski. .
Leave a reply