Eodzielacz parowy montuje się zazwyczaj bezpośrednio nad kotłami z przodu lub z tylu lub też w pewnej odległości od kotłów. Sposób montażu rozdzielaczy parowych przedstawiono na rys. 24-6. Dla większej liczby dużych jednostek kotłowych stosuje się dwa rozdzielacze z przodu i z tylu kotłów, Oba rozdzielacze łączy się ze sobą przewodem wyrównawczym dla wyrównania ciśnienia pary. Pobór pary może wówczas następować z dowolnego rozdzielacza.
Wszystkie rozdzielacze muszą być odpowiednio podwieszone lub podparte, aby nie obciążały kształtek i kotłów. Podpory i wieszary powinny mieć urządzenia do regulacji ich długości.
Rozdzielacze kondensatu montuje się z tyłu kotłów na wysokości nie przekraczającej średniego stanu wody w kotłach. Dla dwóch lub więcej kotłów parowych wskazane jest zmontowanie przewodu wyrównawczego stanu wody, łączącego kotły na wysokości najniższego poziomu wody w kotłach. Rozwiązanie takie i miejsce montażu rozdzielacza skroplin oraz przewodu wyrównawczego przedstawiono na rys. 24-7.
Rozdzielacze pary i kondensatu łączone są z kotłami żeliwnymi za pomocą żeliwnych kształtek przyłącznych, a z kotłami stalowymi – za pomocą stalowych kształtek spawanych. Do wy-
Ry_s-24-7. Rozdzielacz skroplin i przewód wyrównawczy dla kotłów typu Z-aPB i Z-7PK: a) widok z boku kotła, b) widok z tyłu kotłów łączania kotłow na połączeniach z rozdzielaczami stosuje się zawory skośne. .
Zgodnie z postanowieniami PN-75/B-02412 każdy kocioł parowy niskiego ciśnienia powinien być zabezpieczony przed wybuchem – przyrządem bezpieczeństwa, (rys. 24-3), składającym się z otwartej rury wychodzącej z przestrzeni parowej. Przyrząd ten nie dopuszcza do przekroczenia najwyższego ciśnienia roboczego – 70 kPa – ustalonego dla kotła.
Leave a reply