Podgrzewacze wody cz. II

Podpora 7 ma kształt daszka na nóżkach otwartego od spodu. Rozwiązanie to umożliwiło przeniesienie króćca dopływu wody zimnej na środek wymiennika, gdyż dopływająca woda rozpływa się wzdłuż daszku i równomiernie wypływa od jego spodu na wężownice. Pozwoliło to umieścić króciec odpływu wody ogrzanej również na środku wymiennika. Jednocześnie rozmieszczono nieco inaczej króćce zaworu bezpieczeństwa, manometrów, termometrów itp. oraz dodano w czołowej ścianie zbiornika króciec d!a czujnika zaworu termicznego (niewidoczny na rysunku). Ważnym praktycznym usprawnieniem jest zaprojektowanie i umieszczenie na zbiorniku uchwytów montażowych.

W podgrzewaczach przepływowych nie można magazynować wody. Wydajność ich trzeba więc obliczyć na pokrycie maksymalnego chwilowego zapotrzebowania. Obok tej wady mają jednak ogromną zaletę: wymiana ciepła odbywa się w nich znacznie intensywniej niż w wymiennikach pojemnościowych. Jednocześnie wobec dużej wytrzymałości płaszcza rurowego przy średnicach mniejszych niż 150 mm nie podlegają one przepisom o dozorze technicznym, co zachęca do ich stosowania.

Wymienniki przepływowe zależnie od kierunku ruchu czynnika grzejnego w stosunku do kierunku ruchu czynnika ogrzewanego mogą być współprądowe lub przeciwprądowe. Okazało się, że wymienniki przeciwprądowe stwarzają korzystniejsze warunki wymiany ciepła niż wymienniki współprądowe. Z tej racji podgrzewacze przepływowe buduje się przeważnie jako przeciwprądowe. Rozpowszechniony typ podgrzewacza przeciw- prądowego przedstawia rys. 12-7. Podgrzewacz ten oznaczany w normach branżowych symbolem WCW, jest praktycznie znany pod roboczą nazwą TPJ. Stosuje się go przeważnie jako wymiennik wodowodny w węzłach cieplnych budynków przyłączonych do miejskiej sieci ciepłowniczej.