Przed przystąpieniem do prób należy zbadać prawidłowość montażu niektórych elementów instalacji, jak: urządzeń pływakowych do uruchamiania pomp skroplin (kondensacyjnych), pomp ręcznych, zaworów redukcyjnych, odwadniaczy termicznych i pływakowych, przyrządów bezpieczeństwa. Należy również dokonać ogólnego przeglądu instalacji ze zwróceniem uwagi na spadki przewodów, umocowania na podporach, odpowietrzenia i spusty, jakość wydłużek, punktów stałych itp.
Po stwierdzeniu prawidłowości montażu i usunięcia wszystkich dostrzeżonych usterek instalację poddaje się ciśnieniu próbnemu. Jeżeli kocioł parowy po zmontowaniu poddano próbie ciśnienia wodą zimną do 0,3 MPa, to wówczas całą instalację ogrzewania można poddać próbie Szczelności w stanie gorącym. Polega ona na całkowitym napełnieniu instalacji parą o najwyższym projektowanym ciśnieniu roboczym. Po nagrzaniu instalacja powinna być ochłodzona do temperatury otoczenia i ponownie ogrzana parą o najwyższym ciśnieniu roboczym. Wyniki tej próby można uznać za dodatnie, jeżeli przy utrzymaniu najwyższego ciśnienia stwierdzono szczelność całej instalacji, brak przecieków i rosienia, możność swobodnego rozszerzania się elementów instalcji, a po ochłodzeniu nie stwierdzono uszkodzeń i trwałych odkształceń.
Leave a reply