Schemat węzła cieplnego z hydroelewatorem do zasilania instalacji ogrzewania centralnego przedstawia rys. 25-6. Węzeł przyłącza się do sieci miejskiej poprzez zawory główne 1 i 2, które umożliwiają odcięcie węzła od sieci, W razie odcięcia węzła w czasie ostrych mrozów woda w przewodach przyłączenia mogłaby zamarznąć i dlatego stosuje się przewód obiegowy (z zaworem 3), który umożliwia krążenie wody w tych przewodach i eliminuje niebezpieczeństwo jej zamarznięcia. Woda gorąca z sieci płynie przewodem zasilającym (zawsze górnym) przez zawór 1, odmu- lacz 01 do hydroelewatora H. W hydroelewatorze występuje opisane zjawisko zasysania części wody powrotnej i mieszania jej z wodą zasilającą. Z hydroelewatora zmieszana już woda o żądanej temperaturze, np. 95°C, płynie przez zawór 4 do instalacji. Woda ta po oddaniu części swego ciepła w grzejnikach wraca jako woda powrotna o temperaturze 70°C przez zawór 5, odmulacz 02, kryzę pomiarową KP i zawór 2 do przewodu powrotnego sieci miejskiej. Część tej wody jest po drodze zasysana przewodem 6 do komory mieszania hydroelewatora.
W węźle cieplnym montuje się urządzenia kontrolno>-pomiaro- we: termometr Tj na zasilaniu i T2na powrocie, termometr wody zmieszanej T3 przed hydro elewatorem manometr Mlt za nim manometr JVi3, na powrocie manometr M2. Ciśnienie w sieci cieplnej wskazują manometry i M2 różnica wskazań manometrów M3 i M2 jest miarą oporów hydraulicznych instalacji. Instalację tę należy chronić przed nadmiernym wzrostem ciśnienia. Zadanie to spełnia zawór bezpieczeństwa ZB z rurą przelewową do kanalizacji, umieszczony na przewodzie powrotnym, gdyż tędy w razie zamknięcia zaworu 2 lub 5 przenosi się ciśnienie (poprzez rurę zasysania 6). Zawory 4 i 5 umożliwiają odłączenie od węzła instalacji c.o. w czasie, gdy jest ona nieczynna ma to szczególne znaczenie, gdy trzeba przyłączyć do tego węzła inne urządzenia, np. czynną cały rok instalację ciepłej wody.
Leave a reply