Roboty ziemne – dalszy opis

Omawiając warunki obudowy wykopów należy jeszcze zaznaczyć, że ze względu na duże niebezpieczeństwo ludzi pracujących w wykopach, o sposobie obudowy wykopów w konkretnych warunkach terenowych każdorazowo decyduje kierownik robót.

Wykonując wykopy należy przestrzegać warunków określających głębokość wykopu i spadek jego dna. Kontrolując jakość wykonywania wykopów w tym zakresie trzeba posługiwać się celownikami umocowanymi po obu stronach obudowy i łatami prze- ziemiczymi zwanych krzyżami stronach obudowy i łatami przezierniczymi zwanych krzyżami ustawianymi między celownikami (rys. 10-8). W praktyce rozróżnia się łaty przeziemicze dla wykopu i dla rur. Wspomniane wyżej celowniki (rys. 10-8) służą także do wyznaczania osi przewo- du. Dlatego na celowniku wyznacza się miejsce pokrywające się z osią przewodu jako środek odległości między wcześniej omówionymi kołkami dodatkowymi – świadkami.

Głębokość wykopów wynika z założonej głębokości przewodów, która z kolei zależy od głębokości przemarzania gruntu. W naszych warunkach klimatycznych przewody wodociągowe, np. z rur PVC, układa się na głębokości 1,2, 1,4, 1,6 lub 1,8 m mierzonej od powierzchni gruntu do wierzchu rury odpowiednio przy głębokości zamarzania hz = 0,8 1,0 1,2 1,4 m.

Omówione powyżej roboty ziemne mogą być wykonywane ręcznie lub mechanicznie. W razie ręcznego wykonywania na głębokość do 1,5 m ziemię usuwa się poprzez jeden przerzut, a przy głębokości ponad 1,5 m należy stosować ręczne przerzuty na pomosty. Z głębokości powyżej 3,0 m ziemię należy usuwać mechanicznie, np. przy użyciu trójnoga z zawieszonym na lince stalowej kubłem, o napędzie ręcznym lub mechanicznym. Wykonując wykopy mechanicznie można stosować koparki jedno- lub wielo- naczyniowe. Należy jednak zaznaczyć, że ze względu na uzbrojony teren miast (kable telefoniczne, elektryczne, przewody gazowe itp.) metodę tę stosuje się rzadko i z dużą ostrożnością.