Przy budowie instalacji parowych trzeba pamiętać, że pod wpływem temperatury przewody rozszerzają się dlatego stosuje się wydłużki (kompensatory) lub tak prowadzi przewody, aby umożliwić samowydłużanie się (samokompensację). Stosując wydłużki należy odpowiednio rozmieścić podpory stale służące do ograniczenia ruchu przewodów.
W instalacji parowej gałązki, którymi dopływa para, montuje się ze Spadkiem co najmniej 2% od grzejnika w kierunku pionu, a przewody skroplin układa się ze spadkiem co najmniej 1% w kierunku kotłowni, węzła cieplnego lub zbiornika skroplin. Zaleca się stosować spadki 3%.
Jak już wspomniano, skropliny z odbiorników lub przewodów pary odprowadza się do przewodów skroplin przez urządzenia zwane odwadniaczami. Odwadniacze mają różne konstrukcje i różne są warunki ich montażu.
Odwadniacze syfonowe na obydwu ramionach powinny mieć dwuzłączki lub długie gwinty, W najniższym punkcie syfonu umieszcza się zawór spustowy lub trójnik zamknięty korkiem,
Do odwadniania przewodów poziomych montuje się odwadniacze termiczne co najmniej 6 cm poniżej przewodu odwadnianego. Odwadniacz pływakowy umieszcza się pomiędzy dwoma zaworami odcinającymi, przy czym wykonuje się obejście z zaworem odcinającym. Odwadniacz pływakowy, a szczególnie odwadniacz z otwartym pływakiem, montuje się dokładnie w po- łożeniu pionowym możliwie blisko odbiornika ciepła lub odwadnianego przewodu parowego. Sposób montażu odwadniaczy syfonowych, termicznych i pływakowych wraz z przewodami napo- wietrzająeo-odpowietrzającymi przedstawiono schematycznie na rys. 24-14.
Leave a reply