Trasowanie przewodów

Przewody wodociągowe wyznacza się w terenie według projektów, przy czym do trasowania są potrzebne: plan sytuacyjny i przekroje podłużne. Oś przewodów w terenie wyznacza służba geodezyjna instrumentami mierniczymi. Oś tę utrwala się kołkami osiowymi z gwoździem na każdym załamaniu trasy i osiach wszystkich studzienek. W celu utrwalenia wytyczonej osi przewodu w terenie zabija się po obu stronach kołków osiowych w odległości minimum 1,5 m kołki dodatkowe zwane świadkami. Umożliwiają one, już po wykonaniu wykopów i usunięciu kołków osiowych, ścisłe ustalenie osi przewodu. Po wyznaczeniu osi przewodu wyznacza się szerokość wykopu odmierzając od osi (prostoT a bel a 10-3

Szerokość dna wykopu dla przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych W zależności od średnicy rur i materiału, z którego są wykonane prostopadle do trasy przewodu) połowy szerokości wykopu. W uzyskanych punktach wbija się kołki krawędziowe, na które naciąga się sznur. W gruncie luźnym krawędź wykopu wzdłuż sznura wyznacza się łopatą, przy nawierzchni twardej – ułożonymi balami.

Szerokość wykopów zależy przede wszystkim od średnicy montowanego przewodu wodociągowego oraz od rodzaju rur, z których ten przewód się montuje (tab. 10-3).