Odbiorniki gazu

Odbiorniki gazu, które nie wymagają osobnego odprowadzenia spalin, nazywamy przyborami gazowymi. Należą do nich odbiorniki o zapotrzebowaniu ciepła mniejszym niż 11,6 kW (trzony kuchenne i piekarniki domowe – małe podgrzewacze wody używane doraźnie, palniki laboratoryjne). Odbiorniki o zapotrzebowaniu mocy cieplnej większej niż 11,6 kW muszą mieć specjalne przewody odprowadzające spaliny na zewnątrz (przewody spalinowe). Odbiorniki te nazywamy paleniskami gazowymi. Należą do nich piece kąpielowe, duże trzony kuchenne restauracyjne, duże podgrzewacze wody, piece ogrzewcze gazowe itp.

Najczęściej spotykanymi przyborami gazowymi są znane nam kuchenki i kuchenne trzony gazowe. Przybory gazowe nie wymagają specjalnych przewodów spalinowych. Spaliny rozchodzą się w powietrzu pomieszczeń kuchennych. Pomieszczenia te należy intensywnie przewietrzać poprzez kanał wywiewny wentylacji grawitacyjnej. W celu ułatwienia wymiany powietrza jest wskazane otwieranie okien.

Najbardziej pospolitymi paleniskami gazowymi są podgrzewacze wody. Podgrzewacze wody mogą być przepływowe lub pojemnościowe. Urządzenia przepływowe są bardziej rozpowszechnione, typowym ich przykładem jest piec gazowy wielo- czerpalny, który może dostarczać ciepłą wodę do wanny, umywalki i do zlewozmywaka w kuchni.

Gazowy piec wielo- czerpalny składa się z uzbrojenia gazowo-wodnego z automatem włączająco-wyłączającym dopływ gazu do palnika oraz z wewnętrznego płaszcza z blachy miedzianej, do którego przylu- towana jest z zewnątrz wężownica z rury miedzianej. W górnej części urządzenia na przelocie gazów spalinowych znajduje się grzejnik (rys. 19-9) z rury miedzianej z osadzonymi na niej żeberkami połączony szeregowo z wężownicą.